Chałwa Jest 11 produktów.

W nawiązaniu do klasycznego, Tureckiego słownika, słowo halva, po Turecku znaczy słodki, jego rozumienie zaś zostało przez lata przekształcone i obecnie dotyczy jednej konkretnej słodyczy.

W Tureckiej Książce Kucharskiej, Nevin Halici pisze, że chałwa – lub helva- jak nazywa się ją w Turcji – jest najstarszym deserem w Tureckiej kuchni. Wspomniano o niej w XIII wieku w dziełach Mevlana Jalaluddina –i Rumi, który stworzył filozofię harmonii i współpracy. Wiele dań zostało opisanych w dziełach Mevlana, między innymi dwa rodzaje chałwy, jedna przygotowana z syropu winogronowego - pekmez helvas oraz ta przygotowana z migdałów nazywana badem helvasi. W XV wieku, podczas rządów Sułtana Sulejmana Wspaniałego, kiedy to Pałac Topkapi był stale poszerzany i tętniący życiem, kuchnie zostały przebudowane i zaprojektowane tak by posiadać specjalnie utworzone trzy kopuły nazywane – Helvvahane lub Domem Helvy, służące do przygotowywania wielu odmian i rodzajów chałwy.

W Polsce znana jest głównie chałwa wytwarzana z miazgi ziaren sezamu, ale nie jest to jedyny rodzaj tego słodkiego wyrobu dostępny w Turcji. Wśród rodzajów chałwy sezamowej (tahin helvası) do najpopularniejszych należą: chałwa z pistacjami, chałwa kakaowa oraz chałwa bez dodatków (sade).

Turecką chałwę wytwarza się również z orzechów – spotkamy te bardzo słodkie chałwy pod nazwami yaz helvası oraz kos helvası. Zawierają one zazwyczaj orzechy włoskie, pistacjowe lub laskowe; czasem dodaje się do nich też czekoladę bądź mastyks.

İrmik helvası to chałwa wytwarzana z gruboziarnistej pszenicy. Turcy częstują się tym smakołykiem w czasie Mevlidu, czyli nocy upamiętniającej przyjście na świat Mahometa.

Pişmaniye to szczególny rodzaj chałwy, nazywany „kłębkiem wełny”. Przypomina watę cukrową. Wytwarza się ją z mąki pszennej i cukru. Tradycyjnie dodaje się do smaku aromat waniliowy, choć spotykamy też pişmaniye kakaowe.